زیبایی و خاص بودن
زیبایی و خاص بودن
تمام جراحیها ممکن است با عارضه همراه باشند. عمل زیبایی بینی هم میتواند عوارضی از قبیل عوارض عملکردی و تنفسی و یا عوارض زیبایی در پی داشته باشد که در این مقاله میخوانید.
عمل زیبایی بینی هم به مانند هر عمل جراحی دیگر می تواند با عوارضی همراه شود.
در صورت آگاهی و دانش بیمار از نکات مهم قبل از تصمیم به عمل زیبایی بینی، انتخاب دقیق جراح و انجام جراحی طبق اصول نوین علم جراحی پلاستیک، احتمال این عوارض کمتر می شود ولی هیچ گاه به صفر نمی رسد.
شاید نگاهی سطحی به فهرست عوارض عمل زیبایی بینی، ترس زیادی در بیمار ایجاد کند.
اما بروز این ترس، از جنبههایی مفید فایده خواهد بود. نخست آنکه بیمار از عوارض طبیعی و کوتاه مدت عمل زیبایی بینی آگاه و از نظر روحی آماده رویارویی با آنها میشود.
در ثانی، آگاهی از این عوارض و ترس ناشی از آن موجب میشود که بیمار در تصمیم به عمل زیبایی بینی و انتخاب جراح دقت بیشتری به عمل آورد و در نتیجه به سهم خود از احتمال بروز آنها بکاهد.
آنچنان که پیشتر گفته شد، بسیاری از این عوارض، در صورت احتیاط و مهارت جراح قابل پیشگیری خواهد بود.
عوارض عمل زیبایی بینی را میتوان به دو دسته تقسیم کرد
1- عوارضی که در عملکرد بینی مشخص میشوند، مانند چسبندگیهای داخل بینی یا تنگ شدن بیش از اندازه سوراخهای بینی که به ایجاد مشکل تنفسی منجر می شود.
2- عوارضی که در ظاهر بینی نمود مییابند و در بیشتر مواقع، از برداشتن بیش از اندازه بافتهای بینی ناشی میشوند، مانند کوچک شدن بیش از اندازه بینی که با دیگر اجزای صورت هماهنگی ندارد.
عوارض عملکردی ناشی از عمل زیبایی بینی
کم نیستند شمار بیمارانی که پس از عمل زیبایی بینی دچار مشکلات تنفسی شده اند. این موضوع اهمیت توجه به مسائل داخل بینی در حین جراحی بینی را می رساند.
ابعاد عمل زیبایی بینی بسیار فراتر از تغییرات در ظاهر بینی است و توجه چندجانبه جراح بینی به تمام این ابعاد، میزان بروز عوارض تنفسی را به حداقل می رساند.
اختلال در عملکردهای حیاتی بینی سایر قسمت های بدن را تحت تاثیر قرار خواهد داد. بی حالی و خواب آلودگی ناشی از نداشتن خواب راحت شبانه و محرومیت از اکسیژن موجب کسالت و بیحالی در طی روز می شود.
محرومیت از تنفس بینی، خشکی مجاری تنفسی و ضعف سیستم دفاعی آن را در پی خواهد داشت.
گرفتگی شدید بینی و التهاب ناشی از آن، موجب بسته شدن موقت تخلیه سینوسهای اطرافبینی و نیز درد سینوسی، سردرد یا احساس پری، سنگینی و فشار در ناحیه سر و صورت میشود.
صدای تودماغی علامتی از گرفتگی راه هوایی بینیاست. اختلال بویایی، احساس سرماخوردگی طولانی، خرخر و مشکلات تنفسی حین خواب از علائم دیگر اختلال عملکرد بینی است. مجوعه علائم فوق موجب افت قابل ملاحظه در کیفیت زندگی افراد می شود.
عوارض تنفسی می تواننداز مشکلات مختلفی که در ادامه ذکر شده اند، منشا گیرند
1- چسبندگیهای داخل بینی: ایجاد زخم در هر بافتی از بدن، موجب بروز واکنشهایی برای ترمیم زخم میشود.
در بینی هم واکنشهای ناشی از برشها و زخمهای عمل زیبایی بینی می تواند سبب چسبندگی سطوح مختلف بافتهای پوشاننده بینی به یکدیگر شده، راه تنفسی را مسدود کند.
گاهی این چسبندگی آنچنان آزاردهنده است که بیمار را ناگزیر از تن دادن به عمل زیبایی بینی دوباره جهت رفع آن می کند.
هرچند که احتمال دارد درجاتی از آن، حتی پس از عمل زیبایی بینی دوباره باقی بماند.
2- باقی ماندن انحراف تیغه بینی: یکی از معضلات عمل زیبایی بینی، وجود همزمان انحراف تیغه بینی است. گاهی این انحرافها از دید جراح مخفی میمانند و علائم خود را پس از عمل بروز میدهند. با معاینه دقیق تیغه داخل بینی پیش از عمل زیبایی بینی و انجام اصلاح آن حین عمل زیبایی، می توان از این عارضه، حین عمل پیشگیری نمود.
جهت مشخص کردن انحرافهای مخفی تیغه بینی و مشکلات دیگری که ممکن است در تنفس از راه بینی تاثیر گذارند، جراح می تواند پیش از عمل زیبایی بینی، به کمک اندوسکوپ به معاینه کامل داخل بینی بپردازد و آزمون های تشخیصی راه هوایی بینی شامل آکوستیک راینومتری و راینومانومتری را انجام دهد.
در موارد زیادی، عدم تشخیص دقیق پیش از عمل زیبایی بینی، سبب می شود بیمار با وجود تحمل جراحی و مشکلات معمول آن، پس از عمل دچار علائم انحراف تیغه ی بینی شود وناچار از جراحی مجدد باشد.
البته اصلاح انحراف بینی در این افراد مشکلتر بوده و ممکن است با تغییر شکل ناخواسته بینی هم همراه باشد ولی در صورت عدم وجود عارضه ی دیگر، معمولا علائم بهتر می شوند.
3- بزرگی شاخکهای بینی: در برخی از بیماران دارای انحراف تیغه بینی، در سمت مخالف انحراف، شاخک تحتانی یا میانی دارای رشدی بیش از اندازه است.
بزرگی بیش از اندازه شاخکهای بینی موجب تنگ شدن راه هوایی بینی میشود.
هر چند در بسیاری از موارد، تشخیص دقیق بزرگی شاخک تحتانی، صرفاً با معاینه ساده پیش از عمل زیبایی بینی امکانپذیر است، کشف بزرگ بودن شاخکی که فقط در قسمتهای پشتی و عمیق آن وجود دارد، نیازمند معاینه با اندوسکوپ است.
متاسفانه به دلایل مختلف، به این امر کمتر توجه می شود و در نتیجه پس از عمل زیبایی بینی، تنگ تر شدن راه هوایی خود را بیشتر نشان می دهد.
البته امروزه می توان با بهره گیری از روش های نوین، بدون نیاز به برش عمل زیبایی بینی، تنها با تکنولوژی های پیشرفته این ایراد را برطرف نمود.
4- تنگی دریچه های بینی: تنگی دریچه ی بینی، شایعترین و مهمترین عارضه تنفسی در بینی های عمل شده است. در عمل زیبایی بینی ، تغییرات دریچه بینی حتی در مقیاس میلیمتری، می تواند سلامت بینی را به خطر اندازد.
در مدخل بینی دو دریچه وجود دارد: دریچه خارجی (همان سوراخهای بینی هستند که ممکن است در عمل زیبایی بینی، بیش از حد کوچک شده باشند و سبب ایجاد مشکلات تنفسی شوند) و دریچه داخلی بینی (که در بخش درونیتر سوراخهای بینی قرار گرفته و باریکترین قسمت بینی است).
بنابراین چنانچه جزئیترین تنگی در دریچه داخلی روی دهد، در مقاومت آن نسبت به جریان هوا تغییرات شدیدی ظاهر خواهد شد.
از سوی دیگر، برداشتن بیش از اندازه غضروفهای بینی در عمل زیبایی بینی، منجر به تورفتگیهای بیش از حد در قسمت پایینی بینی و ایجاد چالههای عمیق در دو سوی نوک بینی میشود.
این تورفتگیهای ظاهری، در داخل بینی، خود را به صورت برآمدگیهایی نشان میدهد که مانع عبور جریان هوا از دریچه داخلی بینی میشود. برداشته شدن بیش از اندازه غضروف های بینی در انتهای بخش تحتانی، موجب بسته شدن سوراخهای بینی در هنگام دم میشود. دراین حالت، در دریچه خارجی بینی هم اشکال وجود دارد.
اختلال تنفسی ناشی از اختلال دریچه داخلی بینی از شایعترین و وخیم ترین عوارض در بینیهایی است که کوچک شدهاند. بنابراین، امروزه در روشهای عمل زیبایی بینی از برداشتن بافت در ناحیه دریچه بینی اجتناب می شود و در بسیاری از موارد هم سعی می شود این دریچه به طور پیشگیرانه تقویت شود. برگرداندن سوراخهای بینی به حالت پیش از عمل زیبایی بینی، از دشوارترین اقداماتی است که در عمل جراحی مجدد بینی انجام می گیرد و گاه حتی شاید امکان پذیر هم نباشد.
بهطور کلی در عوارض ناشی از برداشتن بیش از حد بافتهای بینی، باید این نقصان بافت را به شکلی مناسب جبران نمود. در این حالت، جراح چاره ای ندارد جز اینکه از قسمتهای دیگر بینی یا بدن، بافتهایی بگیرد و جایگزین بافت از دست رفته کند. این بافتها، پیوند نامیده میشوند.
پیوندهایی با ارزشترند که از خود فرد و در همان زمان برداشته شوند و برای خود او مورد استفاده قرار گیرند. برای مثال، در فردی که دچار بسته شدن دریچه داخلی بینی شده، میتوان با افزودن پیوندهای غضروفی، تا حدی به باز شدن دریچه کمک کرد.
در مواردی که تنگی خفیف دریچه داخلی بینی وجود دارد، میتوان این پیوندها را از خود بینی گرفت، اما در موارد شدید نیز شاید نیازبه آن باشد که این پیوند، از غضروف گوش و یا دنده فراهم شود.
مشکل ناشی از کوچک شدن بیش از اندازه سوراخهای بینی، جدیتر است. در مواردی که به علت بیش از حد برداشته شدن پرهها، کمبود شدید پوست پرههای بینی وجود داشته باشد، شاید نیاز به آن باشد که قسمتی از پوست گوش به عنوان پیوند مورد استفاده قرار گیرد.
به همین دلیل در سال های اخیر، برش دادن پره های بینی در جهت کوچک کردن سوراخ های بینی با روش های بسیار مناسب تری جایگزین شده اند.